Spis treści:
Pierwsze dni w przedszkolu nie są łatwe. Prowadząc dziecko po raz pierwszy do przedszkola targa nami wiele rozterek. Rozstanie nie jest łatwe dla dziecka i dla rodzica. Ściska nam gardło, chce nam się płakać, a czasem nawet chcemy zabrać dziecko z powrotem do domu. Martwimy się jak ono sobie poradzi samo w tej wielkiej sali pod opieką nauczycielki, której nie znamy. A co jeśli nie znajdzie kolegów, jeśli będzie płakać?
Często wydaje nam się, że dziecko jest dobrze przygotowane do pobytu w przedszkolu, a jednak pojawiają się trudności w adaptacji. Dzieci różnie przystosowują się do nowego środowiska jakim jest przedszkole. Niektóre aklimatyzują się od razu, a inne przechodzą różnego rodzaju problemy i trudności. Często można zaobserwować już w szatni jak dzieci bronią się przed rozstaniem z rodzicami. Płaczą, krzyczą, przedłużają pożegnania. Bywa, że po wejściu na sale się uspokajają i przez resztę dnia czują się dobrze. Jest to normalna reakcja dziecka na tak wielką zmianę w jego życiu. Jednak bywają dzieci, które płaczą, szlochają przez cały dzień, siedzą na uboczu, nie chcą brać udziału w zajęciach, nie mają apetytu, a czasem nawet zaczynają się moczyć w nocy lub w ciągu dnia, miewają kłopoty z zasypianiem; jest to sygnał, że proces adaptacji nie przebiega prawidłowo. Należy takich objawów nie lekceważyć. Co rodzic może zrobić aby ułatwić dziecku wkroczyć w nowy świat jakim jest przedszkole? Konieczne jest ukształtowanie u dziecka pewnych umiejętności i dyspozycji psychicznych które ułatwią mu komunikowanie się i sygnalizowanie swoich potrzeb. Ważne jest by dziecko zaczynało być samodzielne, by chciało robić już wiele rzeczy samo, aby samo jadło, zgłaszało swoje potrzeby fizjologiczne, ubierało samodzielnie papucie. Rady dla rodziców, które pomogą Twojemu dziecku w tych pierwszych dniach.
1. Pozytywne nastawienie do przedszkola. Należy mówić dobrze o przedszkolu, podkreślać jego zalety, mówić że jest fanie. Pod żadnym pozorem nie należy straszyć dziecka przedszkolem lub panią nauczycielką.
2. Dobrze aby w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu odbierać dziecko wcześniej i stopniowo wydłużać jego pobyt.
3. Należy szczególnie zadbać o ubiór dziecka, aby był wygodny, najlepiej spodnie na gumce, zapewnić odzież na zmianę. Dobrze jest dzień wcześniej wspólnie dzieckiem wyszykować ubrania do przedszkola.
4. Należy przyprowadzać dziecko punktualnie. Tak by nie tracił zajęć edukacyjnych. Starajmy się również nie poganiać dziecka w szatni. Lepiej wyjść z domu kilka minut wcześniej aby nie wprowadzać niepokoju, który udziela się dziecku.
5. Pożegnanie z dzieckiem ma być czułe ale krótkie.
6. Należy zapewnić dziecko, że się po nie przyjdzie określają wydarzenie a nie konkretny czas, np. po zupie lub po leżakowani. Należy DOTRZYMYWAĆ SŁOWA ponieważ daje to dziecku poczucie bezpieczeństwa.
7. W pierwszych dniach adaptacyjnych należy poświęcić dziecku więcej czasu i okazać więcej czułości.
8. Trudne dni adaptacyjne należy przetrzymać i nie poddawać się. Należy zaufać nauczycielką, z którymi zostawiacie swoje pociechy. Jeżeli wy im nie zaufacie to wasze dzieci też nie.
mgr. Katarzyna Zasada Bibliografia: E. Gruszczyk- Kolczyńska, E. Zielińska „ Dwu i trzylatki w przedszkolu i w domu jak świadomie je wychowywać i uczyć.”
JAK NAUCZYĆ DZIECKO DZIELIĆ SIĘ Z INNYMI
Umiejętność dzielenia się oznacza korzystanie z czegoś wspólnie z kimś, współuczestniczenie w czymś, przeżywanie czegoś wspólnie. Zdolność do dzielenia się rzeczami materialnymi, doświadczeniem, przeżyciami pokazuje szlachetność dorosłego człowieka. Jednak proces nauki tej umiejętności jest długi; zaczyna się od wczesnych lat dziecięcych i konieczne jest do niego zaangażowanie rodziców i opiekunów. Zdaniem psychologów dziecko dopiero ok. 5 roku życia w pełni rozumie koncepcję altruistycznego aspektu dzielenia się z pełnymi jego konsekwencjami. Aby jednak tak się stało musi być od wcześniejszych lat prawidłowo edukowane i nastawiane do tego typu zachowań. Poniżej kilka porad mogących w tym pomóc:
- Daj dobry przykład swoim zachowaniem.
Dziecko widząc iż najbliższym mu osobom wymiana, oddawanie, pożyczanie przedmiotów między sobą, które są ich własnością (w mniemaniu dziecka każda rzecz w jego ręce to jego własność) sprawia radość ze współdzielenia, rozumie iż nie jest to kara ani krzywda.
- Zachęcaj dziecko do częstowania członków rodziny np. ciastkami
Pozytywna reakcja otocznia na gest wykonywany przez dziecko sprawi iż zacznie ono rozumieć iż cieszy zarówno sam przedmiot jak i gest.
- Chwal dziecko jeśli już zdecydowało się podzielić
Podziękowanie za otrzymaną, przyniesioną rzecz, pochwalenie dziecka w trakcie przebywania sam na sam za np.. wcześniejsze poczęstowanie babci ciastkami.
- Wytłumacz dlaczego warto się dzielić
Dorosły może postrzegać dzielenie się jako coś zupełnie innego niż dziecko. Dla nas bowiem oznacza ono bycie przyjacielskim, hojnym, godnym zaufania, natomiast dziecko dzieląc się odczuwa stratę przedmiotu który posiada.
- Niczego nie rób na siłę
Przy nauczaniu umiejętności dzielenia się ważne jest aby dziecka nie zmuszać do oddania komuś swojej rzeczy. Może ono bowiem odczytać to jako karę, brak wsparcia dla niego samego. Dzielenie się zabawkami czy słodyczami to wbrew pozorom bardzo ważna umiejętność, która pozytywnie wpływa na rozwój emocjonalny dziecka. Duże problemy z dzieleniem się mają dzieci, które wychowują się bez rodzeństwa i które maja sporadyczny kontakt z rówieśnikami. Podczas nauczania procesu dzielenia się należy być cierpliwym, obserwować zachowanie dziecka ponieważ tak naprawdę chodzi o wspieranie je w momencie w którym będą mogły zrezygnować (albo skorzystać) z danej rzeczy. Idealnym podsumowaniem dla zagadnienia może tu być cytat psychologa dziecięcego pani Anity Janeczek – Romanowskiej:
„Nabywanie umiejętności społecznych poprzez budowanie relacji i dialogu, a także modelowanie zachowań, przynosi dużo lepsze rezultaty niż trening i nakazywanie dzieciom, co trzeba robić, a co niekoniecznie.”
Przed Wami Rodzice kolejna ważna decyzja - Jakie wybrać przedszkole dla dziecka? Jest ona trudna w przypadku każdego rodzica, ale problem jest większy jeżeli dziecko ma problemy zdrowotne. W tym artykule postaram się pomóc rodzicom, których dzieci borykają się z Autyzmem. Kierując się wyborem przedszkola rodzice powinni zwrócić uwagę na odległość przedszkola od miejsca zamieszkania, bądź pracy. Zbyt długa podróż może mieć wpław na zmęczenie oraz zły nastrój dziecka. Sprawdzamy czy odpowiada nam układ pomieszczeń : łazienka, sypialnia, strefa zabawy, strefa pracy. Sale powinny być przyjazne dla oka, zbyt jaskrawe lub nasycone ozdobami rozpraszają dziecko, które musi skupić się na wykonywanej czynności. Zbyt duża ilość występujących bodźców sprawi, że dziecko będzie szybciej zmęczone. Rozpatrując przedszkole odpowiednie dla dziecka z autyzmem należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
1. Sprawdź czy w przedszkolu pracuje odpowiednio wykwalifikowana kadra pedagogiczna. Możesz zawsze poprosić o rozmowę z danym nauczycielem, aby sprawdzić czy odpowiada ci forma pracy jaką stosuje. Jest to dobra okazja do poznania wychowawcy dziecka.
2. Twoje dziecko potrzebuje wielu specjalistów, którzy się nim zajmą. Jeżeli przedszkole nie ma wśród swoich pracowników odpowiedniej osoby - nie odrzucaj go od razu. Pamiętaj, zawsze możesz zapytać o możliwość poszerzenia kadry pracowniczej.
3. Sprawdź warunki w jakich będzie przebywać dziecko, znasz je najlepiej i wiesz czego potrzebuje. Dla dzieci ważny jest spokój i możliwość wyciszenia się. Rozejrzyj się czy placówka posiada pomieszczenie, w którym może się ono wyciszyć, odpocząć.
4. Dzieci z autyzmem są często wrażliwe na dźwięki, dlatego mniej liczna grupa przedszkolna będzie lepszym wyborem. Pamiętaj, że mniej dzieci sprawi, że nauczyciel będzie miał więcej czasu dla twojego dziecka a trudność z budowaniem relacji będzie łatwiej pokonać - zaprzyjaźnić się z każdym członkiem grupy.
5. Nadaktywność dziecka trzeba w odpowiedni sposób stłumić – w placówce obowiązkowo musi znajdować się plac zabaw. Zwróć uwagę czy są zestawy gimnastyczne takie jak: woreczki, szarfy, hula-hop, pachołki. Są one wykorzystywane do wszelkich drużynowych zabaw podczas których dziecko aktywnie spędza czas.
6. Gdy zastanawiasz się jakie przedszkole wybrać : czy z oddziałami integracyjnymi czy przedszkole specjalne, weź pod uwagę stopień problemu dziecka. Pamiętaj, że zarówno w przedszkolu specjalnym, jak i grupie integracyjnej wychowawcy starają się sprostać wymaganiom w usprawnianiu dziecka. Osobiście jestem zwolennikiem wykorzystywania maksymalnie potencjału dziecka. Biorąc pod uwagę duże problemy w relacji z rówieśnikami uważam, że dziecko powinno rozwijać się wśród dzieci pełnosprawnych, a nie z dziećmi z podobnymi ograniczeniami rozwojowymi. Dzieci naśladują swoje zachowania. Dajmy więc możliwość czerpania pozytywnych wzorców z najbliższego otoczenia, jakim zaraz po rodzinie dla dziecka będzie grupa przedszkolna. Pamiętaj również, że uczy się ono funkcjonować w otoczeniu w którym będzie żyło, jako osoba dorosła.
Każdy z nas musi zapamiętać, że dziecko niepełnosprawne ma prawo do pełnego uczestnictwa i równych szans w życiu społecznym. Czas na przełamanie barier mentalnych, zmianę postaw społecznych, przekonań. Niniejsza praca wynika z moich doświadczeń, jakie miałam okazje zaobserwować w trakcie swoich praktyk, stażów i pracy zawodowej. Mam nadzieję, że rozwiała ona Państwa wątpliwości dotyczące wyboru odpowiedniego przedszkola.
mgr Monika Zmarzlińska
